یاد نوجوانی

مشتری اومد توی مغازه و گفت: آقا چقدر با اینترنت آشنایی دارید؟ گفتم: چطور؟ گفت: تازه برای بچه ام کامپیوتر خریدم، ولی نمی تونیم وارد اینترنت بشیم. می شه تشریف بیارید خونه و کارش رو برامون انجام بدید. باهاش راه افتادم و رفتم خونه اش. اینترنت رو راه انداختم و خلاصه با خانواده اش در مورد کامپیوتر صحبت می کردم که حس کردم، مادر خانواده تأکید داره که بچه ام سیستم رو برای کارهای درسی می خواد!!!!

یاد نوجوانی بخیر! وقتی برای اولین بار می خواستیم ویدئو بخریم، به بابام می گفتم که برای فیلم های درسی می خوام. البته اون روزها تازه ویدئو آزاد شده بود و تازه ویدئوکلوپ ها راه افتاده بودند. بنده خدا بابا و مامان، از بس بهشون گفتم که برای درس می خوام، کوتاه اومده بودند و آخر کاری، برام یه ویدئو آیوا 100 گرفتند. با اون ویدئو انواع فیلم های اکشن و خانوادگی و کمدی و .... البته از نوع مجازش رو باهاش دیدم و تنها کاری که باهاش نکردم، همین فیلم درسی نگاه کردن بود. یادش بخیر وقتی برای اولین بار تجدید آوردم، بابام گفت: خوب شد که برات ویدئو گرفتم. اینقدر درس ازش یاد گرفتی تا برای اولین بار تجدید آوردی!!!!

نمی دونم چرا این دو تا ماجرا خیلی به هم شبیه بودند!!!!